Podstawę w leczeniu atopowego zapalenia skóry (AZS) stanowi stała kontrola objawów chorobowych oraz zapobieganie zaostrzeniom choroby. Niezwykle istotna jest stała edukacja rodzica i chorego, dotycząca właściwej pielęgnacji naskórka, a także unikanie czynników drażniących, czy zaostrzających. Bardzo ważną rolę odgrywa przywracanie i naprawa funkcji ochronnych bariery naskórkowej przez stosowanie terapii emolientowej.

Rola emolientów:

• uzupełnianie w skórze niedoboru ceramidów oraz nienasyconych kwasów tłuszczowych, 
• wyrównanie pH skóry,
• zahamowanie przeznaskórkowej utraty wody (TEWL),
• ograniczenie świądu,
• spełnianie funkcji bariery ochronnej, zabezpieczającej przed czynnikami drażniącymi, alergenami, drobnoustrojami,
• działanie przeciwzapalne.

W przypadku postaci łagodnej leczenie obejmuje codzienne stosowanie emolientów oraz leczenie przeciwzapalne w okresie zaostrzeń. Stosowanie emolientów przy wyprysku bardzo często okazuje się wystarczającą metodą postępowania. Przy ostrym wyprysku stosowane są miejscowo glikokortykosteroidy i/lub miejscowe inhibitory kalcyneuryny. Warto dodać, że stosowanie emolientów przy terapii kortykosteroidami poprawia ich wchłanianie oraz ogranicza ilość miejscowo stosowanych kortykosteroidów. Ich zadaniem jest redukcja objawów wyprysku atopowego i poprawa jakości życia pacjentów. Ciężkie przypadki AZS, niereagujące na leczenie klasyczne kwalifikują się do specjalistycznego leczenia ogólnego. Bardzo ważne jest również unikanie wykrytych alergenów od wczesnego dzieciństwa, ponieważ wówczas istnieje bardzo duże prawdopodobieństwo, że organizm pacjenta „zapomni” o nadwrażliwości na dany czynnik podrażniający (alergen).

Więcej o emolientach i humektantach>>