Pokrzywka to wspólna nazwa dla występowania na skórze bąbli pokrzywkowych i świądu, pieczenia i/lub obrzęku naczyniowego. Zmiany chorobowe przypominają te, które tworzą się bezpośrednio w miejscach kontaktu skóry z pokrzywą.

• Powstawanie pokrzywki

• Rodzaje pokrzywki

• Jak rozpoznać pokrzywkę z zimna?

Powstawanie pokrzywki

Zmiany chorobowe powstają w ciągu minut i ustępują w ciągu godzin. Schorzenie dotyczy zarówno dzieci jak i dorosłych obu płci. Ze względu na złożone przyczyny i mechanizmy powstawania pokrzywek, stworzone zostały liczne podziały choroby ze względu na czas trwania: na ostrą (do 6 tygodni trwania bąbli pokrzywkowych) oraz przewlekłą powyżej 6 tygodni. Bezpośrednią przyczynę ostrej pokrzywki łatwo jest ustalić przy pomocy szczegółowego wywiadu. Są to zwykle pokarmy, leki, infekcje, jady owadów błonkoskrzydłych, czy pyłki roślin. Pokrzywka przewlekła dotyczy około 1% populacji. Aby ustalić jej przyczynę należy przeprowadzić bardzo dokładny wywiad oraz szereg badań, których część jest skomplikowana i kosztowna.

Rodzaje pokrzywki

Pokrzywka o ustalonej przyczynie określana jest jako indukowalna, pokrzywka o nieznanej przyczynie- spontaniczną. U podłoża pokrzywki leży zwiększona przepuszczalność naczyń krwionośnych spowodowana uwolnieniem zawartości mastocytów (komórek tucznych), w tym histaminy, leukotrienów i prostaglandyn. U tego samego chorego może występować kilka odmian pokrzywki. Szczególna odmiana, pokrzywka z zimna, może być niebezpieczna dla zdrowia i życia dla pacjenta w warunkach nagłego ochłodzenia organizmu. Latem podczas wejścia do zimnej wody (rzeki lub morza). Zimą podczas wyjścia na zewnątrz, zabiegów krioterapii lub kriolipolizy.

Pokrzywka z zimna, zwana potocznie uczuleniem na zimno, zaliczana jest do pokrzywki przewlekłej indukowanej.

Jak rozpoznać pokrzywkę z zimna?

Charakterystyczne jest pojawienie się na skórze bąbli lub obrzęku naczynioruchowego (na śluzówkach, w tkance podskórnej) w miejscach ekspozycji na zimno. Rozpoznanie potwierdza dodatnia próba z kostką lodu wykonywana na przedramieniu. 

Podczas ochłodzenia znacznej powierzchni ciała dochodzi do spadku ciśnienia tętniczego i zaburzeń krążeniowo oddechowych. Konieczna jest natychmiastowa interwencja polegająca na przerwaniu kontaktu pacjenta ze źródłem zimna. Następne czynności zależne są od sytuacji. Wezwanie pogotowia ratunkowego wymagają chorzy z objawami ogólnymi. Pozostali pacjenci powinni skorzystać z pomocy lekarza ogólnego i/lub dermatologa.