Faktycznie zastabawia mnie tez fakt, ze częstszy problem dotyka jednak nas, kobiet. Ani nie mamy w rodzinie przypadku, ani osobiście sie nie zetknęłam z żadnym facetem, który cierpiał by na atopowe zapalenie skóry. Jestem ciekawa co ma na to wpływ

Najslabiej maja dzieciatk au kotrych stwierdzi sie atopowie zapalenie skory, dobrze jest je zdiagnozowac jak najszybciej, zeby dziecko nie cierpialo i mialo lepsza odpornosc skorna. Warto poradzic sie dobrego fachowca co robic.

Mlodamama92 no to faktycznie mogłaś mieć w młodości z tym problem a dopiero na "starość" wyszło wszystko. Czasami tak jest. Ale kiedyś po prostu nie było takich możliwości żeby to sprawdzać itd. Jeszcze jak w. Rodzinie coś takiego ma miejsce to większe prawdopodobieństwo że może u u nas wystąpić. 

Również choruje na AZS. Chociaż postać jest lagodnaz to genetyka ma znaczenie. Bardzo staralam sie by zadne z dzieci nie musialo zmagac sie z tym problemem. Jednak bezskutecznie. Corka ma bardzo ostrą postac, lecz dopiero od wieku nastoletniego. Widze jak stara sie by uchronić przed tyn swoje dziecko

Jak narazie nie zauważyłam żeby córeczka była na coś uczulona. I oby tak zostało. Ale za to moja siostrzenica jest uczulona na dużo rzeczy: gluten, laktozy, niektóre chemia. Więc wiem z czym się siostra zmaga.

Wczesny początek choroby, stopień suchości skóry oraz płeć żeńska są objawami niekorzystnie rokującymi.  Im większa suchość skóry występująca u małych dzieci, tym wyższe prawdopodobieństwo, że choroba będzie dawać oznaki w wieku dorosłym. Niewielka suchość skóry we wczesnym dzieciństwie to korzystny objaw rokowniczy. W odniesieniu do płci większy odsetek chorych w wieku dorosłym stanowią kobiety.

Obszar ten najczęściej jest dotknięty pieluszkowym zapaleniem skóry (PZS). Faza druga (dziecięca) trwa od 2. do 12. roku życia. Faza ta może rozwinąć się z fazy niemowlęcej, bądź zmiany pojawiają się w tym okresie po raz pierwszy. Obszar objęty przez wykwity to najczęściej zgięciowa powierzchnia kończyn (doły łokciowe, podkolanowe, nadgarstki, grzbiety rąk i stóp) oraz skóra na karku.

W przebiegu AZS u dzieci możemy wyróżnić dwa okresy kliniczne, różniące się między sobą charakterem zmian skórnych i ich lokalizacją. Faza pierwsza rozpoczyna się około 3 miesiąca życia i trwa do 2. roku życia dziecka. W tym okresie zmiany lokalizują się na  policzkach, skórze głowy, niejednokrotnie obejmują nawet całą powierzchnię ciała. Najmniejsze prawdopodobieństwo rozpoznania AZS u niemowląt dotyczy okolicy pieluszkowej.

Skóra zmieniona chorobowo jest zaczerwieniona, obrzęknięta, o zmniejszonej elastyczności. W ostrym okresie choroby pokryta jest nadżerkami i sączy. W fazie przewlekłej dominuje złuszczanie i suchość. Głównym odczuwalnym objawem jest świąd. Niezależnie od wieku
w najcięższych przypadkach AZS zmiany mogą być zlokalizowane w różnych częściach ciała,
a niekiedy zajmować nawet całą jego powierzchnię. Skład lipidów międzykomórkowych
u osób zdrowych jest stały (40-50% ceramidów; 10-20% NKT). W przypadku AZS proporcje te są zachwiane, co objawia się m.in wyżej wspomnianą suchością skóry, wzrostem TEWL, zmniejszeniem elastyczność naskórka, wzrostem skłonności na mikrourazy i łatwiejszym wnikaniem patogenów.

Wczesny początek choroby, stopień suchości skóry oraz płeć żeńska są objawami niekorzystnie rokującymi.  Im większa suchość skóry występująca u małych dzieci, tym wyższe prawdopodobieństwo, że choroba będzie dawać oznaki w wieku dorosłym. Niewielka suchość skóry we wczesnym dzieciństwie to korzystny objaw rokowniczy. W odniesieniu do płci większy odsetek chorych w wieku dorosłym stanowią kobiety.